Als we als evangelisten zelf tot “gast” worden, zien we onszelf steeds minder als “bezitters”, maar veel meer als “ontvangers” zonder eigen verdienste, van deze waarheid van het thuiskomen. Dat veranderde de manier van evangeliseren en vooral ons hart, radicaal. Zo bespeurden we in toenemende mate de uitdaging dat het getuigenis, of het nu van leken of priesters kwam, veel deemoediger en tegelijk hartstochtelijker mag zijn. We moesten leren om daadwerkelijk , zoals de Heer “af te dalen”, ons klein te maken en ons te laten storen, en ook te laten verwonden of zelfs vuil te laten worden. Het werd ons steeds duidelijker dat dat niet gaat als je afstand houdt. En het kost wat!
– Otto Neubauer, directeur van het evangelisatiecentrum van de Gemeenschap Emmanuel in Wenen
